Precyzyjne badania dla przemysłu stalowego

Podstawowa metoda NDT dla konstrukcji spawanych, odlewów, odkuwek, wyrobów metalowych, ceramiki i tworzyw. Najprostsza i najskuteczniejsza kontrola wstępna - bezpośrednia lub zdalna; wyniki determinują zakres ewentualnych badań uzupełniających.

Powierzchniowa metoda oparta na zjawisku włoskowatości (penetrant + wywoływacz). Uniwersalna dla wielu materiałów i możliwa w terenie. Nadaje się także do prób szczelności. Nie stosować dla materiałów silnie porowatych.

Powierzchniowa metoda magnetyczna dla materiałów ferromagnetycznych. Wykrywa niezgodności powierzchniowe i płytko podpowierzchniowe; możliwa kontrola elementów z powłoką do ~50 µm.

Objętościowa metoda bazująca na propagacji fal ultradźwiękowych. Umożliwia określenie liczby, wielkości i położenia nieciągłości (pęknięcia, przyklejenia). Zakresy grubości złączy spawanych: 3-8 mm (procedura badawcza), 8-100 mm (normy branżowe), powyżej 100 mm (procedura badawcza).

Ocena plastyczności złączy spawanych oraz identyfikacja niezgodności poprzez zginanie próbki wokół trzpienia/rolki (lica, grani, zginanie boczne).

Analiza przełomu i niezgodności (wg EN ISO 5817): pęcherze, pęknięcia, przyklejenia, braki przetopu, wtrącenia żużla/niemetaliczne.

Pomiary w spoinie, strefie przetopienia i SWC - najczęściej metodą Vickersa - do oceny wytrzymałości i podatności na pękanie.

Przed: WPS/WPQR, dokumenty materiałowe, identyfikacja i magazynowanie, przygotowanie złączy, dopasowanie, otwory dostępowe.

W trakcie: kwalifikacje i identyfikacja spawaczy, materiały dodatkowe (przechowywanie, suszenie), spoiny sczepne, warunki, przestrzeganie WPS (parametry, prędkości, gaz, podgrzewanie, T międzyściegowa, pozycje).

Po: oczyszczenie do NDT, zakres badań, ocena wizualna, naprawy, dokumentacja powykonawcza.

Przed: dokumenty zestawów śrubowych, metoda dokręcania/klasa, oznakowanie, zgodność łączników, instrukcje, kontrola elementów i otworów, magazynowanie.

Podczas: kwalifikacje, stan zestawów, próba wstępnego naprężenia (klucz dynamometryczny), kolejność, kompletność, zabezpieczenia przed odkręceniem.

Po: protokół kontroli połączeń śrubowych/sprężanych.

Kwalifikacje personelu, dostępność, przygotowanie wg typu połączenia, zakres wg projektu, spoiny zakrywane, czas przetrzymania, miejsca po usunięciu płytek/uchwytów, dodatkowe próby (szczelność, ciśnienie).

Weryfikacja kwalifikacji, dokumentów zestawu malarskiego, przygotowania powierzchni (EN ISO 8501), profilu chropowatości (EN ISO 8503-1), zapylenia (EN ISO 8502-3), warunków klimatycznych, jakości warstw, grubości (EN ISO 2808), pakowania i protokołu.

Kwalifikacje personelu, dokumenty (DWU, aprobaty), zgodność materiałów i akcesoriów z dokumentacją, ewentualny proces spawania, rozmieszczenie arkuszy.

Dokumenty łączników, narzędzia (moment), instrukcje producenta, zgodność doboru łączników (mocujące, szyjące, uciąglające), weryfikacja napraw.

Kontrola materiałów (pręty, prefabrykaty, mieszanki, łączniki, cięgna), stanu dostawy, zbrojenia, długości zakładów, połączeń mechanicznych, kwalifikacji spawaczy, WPS/WPQR, odbiorów spoin, kotew, klas mieszanki i badań, warunków układania/utwardzania, sił sprężających, montażu prefabrykatów/szalunków, wytrzymałości betonu.